پنج روند برای بازیافت پلاستیک در سال 2025

۲۰۲۵ سالی محوری برای بازیافت پلاستیک است، جایی که پیشرفت ها، وعده‌ها و سیاست‌ها قرار است با هم مواجه شوند.

۲۰۲۵ سالی محوری برای بازیافت پلاستیک است، جایی که پیشرفت ها، وعده‌ها و سیاست‌ها قرار است با هم مواجه شوند. در حالی که شرکت‌ها تعهدات دیرینه خود را دوباره ارزیابی می‌کنند، سیاست‌گذاران برای وضع مقررات جدید تلاش می‌کنند و اطلاعات نادرست بر ادراک عمومی سایه افکنده است، بازیافت‌کنندگان باید در چشم‌اندازی پر از چالش‌ها و فرصت‌ها حرکت کنند. سوال این نیست که آیا بازیافت کار می‌کند – که کار می‌کند – بلکه این است که آیا اکنون انتخاب‌های درستی برای تقویت و گسترش آن انجام خواهد شد یا خیر؟

در اینجا پنج روند کلیدی وجود دارد که به اعتقاد من، بازیافت پلاستیک را در سال آینده تعریف می‌کنند.

 

۱. ۳۰ سال طراحی هوشمندانه‌تر

امسال سی‌امین سالگرد انتشار “راهنمای طراحی برای بازیافت‌پذیری پلاستیک‌هاَ” در انجمن بازیافت‌کنندگان پلاستیک است، نقطه عطفی که بر اهمیت طراحی برای موفقیت بازیافت پلاستیک تأکید می‌کند. از زمان معرفی، راهنمای طراحی APR به یک استاندارد جهانی شناخته شده برای طراحی بسته‌بندی‌هایی تبدیل شده است که می‌توانند به طور موثر بازیافت شوند. این کتابچه، راهنمایی‌های دقیق و عملی را برای طراحان و مهندسان بسته‌بندی ارائه می‌دهد تا اطمینان حاصل شود که محصولات آنها با سیستم‌های بازیافت سازگار است.

سه دهه پیش، بازیافت‌پذیری در طراحی بسته‌بندی یک موضوع فرعی بود. ظاهر محصول، پتانسیل بازاریابی و عملکرد قفسه‌ای آن بر بازیافت‌پذیری آن در پایان چرخه مصرف، اولویت داشت. با این حال، امروزه شرکت‌های بیشتری درک می‌کنند که طراحی برای بازیافت‌پذیری جهت دستیابی به اهداف پایداری آنها ضروری است.

ما شاهد افزایش علاقه مندی به برنامه‌های آموزشی خود بوده‌ایم و تخمین می‌زنیم که حدود ۳۰٪ از بسته‌بندی‌های پلاستیکی امروز از راهنمای طراحی APR پیروی می‌کنند. این پیشرفت قابل توجهی است، اما کافی نیست. طراحی برای بازیافت‌پذیری، اولین و اساسی‌ترین گام در دستیابی به اقتصاد چرخشی است. اگر یک بسته‌بندی به گونه‌ای طراحی نشده باشد که قابل بازیافت باشد، مهم نیست که سیستم‌های جمع‌آوری، تفکیک و فرآوری ما چقدر کارآمد باشند – بازیافت امکان پذیر نخواهد بود.

در سال 2025، انتظار داریم شرکت‌های بیشتری در تلاش برای دستیابی به اهداف پایداری خود و رعایت الزامات نظارتی، از راهنمای طراحی APR  بهره ببرند. همچنین از شرکت‌هایی که در اولین دوره جوایز رهبران بازیافت APR پیشرو بوده‌اند، تجلیل خواهیم کرد. این جوایز به نوآورانی اهدا می‌شود که رهبری خود را در پیشبرد طراحی برای بازیافت‌پذیری نشان داده‌اند، فناوری جدید بازیافت را توسعه داده‌اند، بسته‌بندی‌هایی را برای غلبه بر چالش‌های بازیافت‌پذیری توسعه داده‌اند و تعهد خود را به استفاده از رزین پس از مصرف افزایش داده‌اند.

 

۲. خیلی زیاد، خیلی ارزان

یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که در صنعت بازیافت پلاستیک با آن مواجه هستیم، عرضه بیش از حد پلاستیک خام در مقیاس جهانی است. در سال‌های اخیر، شرکت‌های پتروشیمی ظرفیت تولید خود را به طور قابل توجهی افزایش داده‌اند و بازارها را با رزین خام کم‌هزینه اشباع کرده‌اند. این هجوم، همراه با ورود مواد وارداتی به آمریکای شمالی و اروپا، قیمت رزین خام را به سطوح پایین تاریخی رسانده است.

این فشار قیمت، مانع بزرگی برای محتوای بازیافتی ایجاد می‌کند. تولید PCR اغلب هزینه بیشتری نسبت به رزین خام دارد، که عمدتاً به دلیل زیرساخت‌ها، نیروی کار و فرآیندهای مربوط به جمع‌آوری، تفکیک و فرآوری مجدد مواد است. وقتی پلاستیک خام با قیمت‌های بسیار پایین فروخته می‌شود، شرکت‌ها را از استفاده از مواد بازیافتی، صرف نظر از تعهدات پایداری اعلام شده‌شان، منصرف می‌کند.

نیاز به PCR قابل اعتماد و با کیفیت بالا، این مسئله را پیچیده‌تر می‌کند. اینجاست که برنامه صدور گواهینامه PCR APR وارد عمل می‌شود تا اطمینان حاصل کند که محتوای بازیافتی واقعاً پس از مصرف است و استانداردهای سختگیرانه کیفی را رعایت کرده است. این برنامه به ایجاد اعتماد در بازارهای PCR کمک می‌کند و به شرکت‌ها اطمینان می‌دهد تا با وجود نوسان قیمت رزین خام، در تأمین پایدار مواد سرمایه‌گذاری کنند. در سال ۲۰۲۵، صنعت  پلاستیک باید برای  قیمت‌گذاری مستقل PCR از هزینه‌های رزین‌های خام تلاش کند. مداخلات سیاستی مانند حداقل الزامات محتوای بازیافتی و مشوق‌های مالیاتی می‌تواند به ایجاد تعادل در بازار کمک کند و تضمین کند که مواد PCR حتی در صورت کاهش قیمت رزین‌های خام، همچنان قابل استفاده باقی می‌مانند. عرضه بیش از حد جهانی پلیمر خام یک شبه از بین نمی‌رود، اما تصمیمات سیاستی هوشمندانه همراه با برنامه‌هایی مانند صدور گواهینامه PCR شرکت APR می‌تواند تأثیر آن را کاهش دهد.

 

۳. پیامدهای عقب‌نشینی از تعهدات

سال ۲۰۲۵ مدت‌هاست که هدف کلیدی برای تعهدات توسعه پایدار شرکت‌ها، به‌ویژه در مورد استفاده از محتوای PCR، بوده است. در طول دهه گذشته، ده‌ها برند به‌طور عمومی متعهد شده‌اند که محتوای بازیافتی را در بسته‌بندی خود افزایش دهند و بسیاری از آنها قصد داشته اند تا سال ۲۰۲۵ به اهداف مشخصی دست یابند. با این حال، با نزدیک شدن به مهلت مقرر، شاهد عقب‌نشینی برخی از شرکت‌ها از این وعده‌ها هستیم.

این عقب‌نشینی‌ها اثرات موجی در سراسر زنجیره ارزش بازیافت ایجاد می‌کند. بازیافت‌کنندگان برای برآوردن تقاضای پیش‌بینی‌شده برای پلاستیک‌های بازیافتی، در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند. وقتی شرکت‌ها تعهدات خود را کاهش می‌دهند یا به تأخیر می‌اندازند، آن زیرساخت‌ها کم‌ استفاده می‌شوند و سرمایه‌گذاری‌ها را به خطر می‌اندازد و توسعه سیستم‌های چرخشی را متوقف می‌کند.

مشتریان به‌طور فزآینده بسته‌بندی‌های قابل بازیافت را ترجیح می‌دهند و انتظار دارند که برندها به تعهدات زیست‌محیطی خود عمل کنند. علاوه بر این، استفاده از PCR به شرکت‌ها کمک می‌کند تا ردپای کربن خود را کاهش دهند و به اهداف مسئولیت اجتماعی دست یابند. پس چرا شرکت‌ها عقب‌نشینی می‌کنند؟ پاسخ اغلب به هزینه برمی‌گردد. همانطور که قبلاً توضیح داده شد، مواد بازیافتی در مقایسه با رزین خام، قیمت بالاتری دارند. برای موفقیت در بازیافت، این اختلاف قیمت نباید به عنوان یک هزینه غیرضروری، بلکه به عنوان یک سرمایه‌گذاری در توسعه پایدار در نظر گرفته شود.

در سال ۲۰۲۵، برندها باید تشخیص دهند که تقاضای ناپایدار، کل سیستم را تضعیف می‌کند. قراردادهای بلندمدت برای محتوای PCR می‌تواند ثبات بازار مورد نیاز بازیافت‌کنندگان را برای تداوم افزایش ظرفیت فراهم کند. بدون این تعهد، صنعت درست زمانی که نیاز به رشد دارد، در معرض خطر رکود قرار می‌گیرد.

 

۴. نبرد اطلاعات نادرست

شکی نیست که اطلاعات نادرست در مورد بازیافت پلاستیک به موانع بزرگی در توسعه این صنعت تبدیل شده‌اند. در سال‌های اخیر، شاهد تلاشی هماهنگ برای تضعیف اعتماد عمومی به بازیافت بوده‌ایم که اغلب توسط گروه‌هایی که طرفدار حذف کامل پلاستیک هستند، هدایت می‌شود. از قضا، این حملات فعالیتی را هدف قرار می‌دهد که به طور قابل توجهی نیاز به تولید پلیمر خام و آسیب‌های زیست‌محیطی را کاهش می‌دهد.

تأثیر این اطلاعات نادرست در افکار عمومی مشهود است. تنها پنج سال پیش، حدود ۱۵٪ از مصرف‌کنندگان در مورد بازیافت موادِ قابل بازیافت خود تردید داشتند. امروزه، این رقم بیش از دو برابر شده است. این تردید فزاینده عواقب ملموسی دارد: وقتی مصرف‌کنندگان اعتماد خود را به بازیافت از دست می‌دهند، خرید پلاستیک را متوقف نمی‌کنند، فقط آن را در سطل بازیافت نمی‌اندازند.

بازیافت پلاستیک در ایالات متحده سالانه بیش از ۵ میلیارد پوند مواد را به چرخه مصرف بازمی‌گرداند و مزایای زیست‌محیطی قابل توجهی مانند کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و صرفه‌جویی در انرژی را به همراه دارد. همچنین ظرفیت دو برابر کردن این حجم وجود دارد اگر مواد بیشتری به درستی جمع‌آوری و تفکیک شوند. در سال ۲۰۲۵، APR به مقابله با اطلاعات نادرست ادامه خواهد داد. ما متعهد به ارائه اطلاعات دقیق و علمی به سیاست‌گذاران، رهبران صنعت و برنامه‌های اجتماعی هستیم. اگر می‌خواهیم یک اقتصاد واقعاً چرخشی برای پلاستیک‌ها بسازیم، بازگرداندن اعتماد به بازیافت ضروری است.

۵. ایالت‌ها پیشگام می‌شوند

در تاریخ معاصر، فعالیت در زمینه بازیافت در سطح فدرال محدود بوده است. اما ایالت‌ها در حال پر کردن این خلا برای رسیدگی به چالش‌های مربوط به بازیافت پلاستیک هستند. برنامه‌های افزایش مسئولیت‌پذیری تولیدکننده که بار مالی را به تولیدکنندگان منتقل می‌کنند، در سراسر ایالات متحده در حال افزایش است. این ساختار، انگیزه مستقیمی برای شرکت‌ها فراهم می‌کند تا بسته‌بندی‌های قابل بازیافت بیشتری طراحی و در سیستم‌های بازیافت سرمایه‌گذاری کنند.

با این حال، همه برنامه‌های EPR (افزایش مسولیت پذیری تولیدکننده) یکسان انجام نمی‌شوند. بسیاری از چارچوب‌های اولیه به شدت بر سمت عرضه – بهبود سیستم‌های جمع‌آوری و فرآوری – تمرکز دارند، اما سمت تقاضای به همان اندازه حیاتی را نادیده می‌گیرند. بدون مکانیسم‌هایی مانند حداقل الزامات محتوای بازیافتی، تلاش‌های EPR ممکن است به اهداف خود نرسند.

APR (انجمن بازیافت کنندگان پلاستیک) مدت‌هاست که از سیاست‌هایی حمایت می‌کند که رشد عرضه و تقاضا را تقویت می‌کنند. در سال ۲۰۲۵، پیش‌بینی می‌کنیم ایالت‌های بیشتری قانون EPR را تصویب کنند، به ویژه که ایالت‌های پیشگام مانند کالیفرنیا، کلرادو و مین نتایج ملموسی را اعلام کرده اند. نقش ما کمک به شکل‌دهی به این برنامه‌ها خواهد بود تا اطمینان حاصل شود که آنها سیگنال‌های بلندمدتی برای محتوای بازیافتی ایجاد می‌کنند.

 

نگاه به آینده: سالی مملو از فرصت‌ها

بازیافت پلاستیک نه تنها در یک دوراهی قرار دارد، بلکه در آستانه تحول است. در سال ۲۰۲۵، ما این فرصت را داریم که با بسیج طراحی هوشمندانه‌تر، الهام بخشیدن به رهبری شرکت‌ها و ایجاد اعتماد عمومی، تغییرات واقعی را ایجاد کنیم. چالش‌های پیش رو واقعی هستند، اما شتابی که ایجاد کرده‌ایم نیز واقعی است.

در APR، ما رهبری این جریان را بر عهده داریم. به مدت ۳۰ سال، راهنمای طراحی APR ، استاندارد نوآوری در بسته‌بندی را تعیین کرده است. برنامه صدور گواهینامه PCR ما، یکپارچگی در محتوای بازیافتی را تضمین می‌کند و تلاش‌های حمایتی ما همچنان به دنبال سیاست‌هایی است که تأثیر واقعی و پایدار ایجاد می‌کنند. ما می‌دانیم چه چیزی مؤثر است و متعهد به گسترش راه‌حل‌هایی هستیم که بازیافت پلاستیک را مؤثرتر، کارآمدتر و قابل دسترس‌تر می‌کنند.

اقتصاد چرخشی نه تنها ممکن است – بلکه در دسترس است. موفقیت نیازمند همکاری صنعت، تفکر جسورانه و تلاش خستگی‌ناپذیر است. من مطمئن هستم که می‌توانیم با هم سال ۲۰۲۵ را به سالی موفقیت‌آمیز برای بازیافت پلاستیک تبدیل کنیم.

 

استیو الکساندر، رئیس و مدیرعامل انجمن بازیافت‌کنندگان پلاستیک و مالک شرکت Resource Recycling Inc. است.

WhatsApp
Telegram
Email
Print

آخرین اخبار

لزوم گسترش بازیافت شیمیایی برای تحقق اقتصاد چرخشی

مدیر توسعه صنایع پایین‌دستی پتروشیمی بر ضرورت گسترش بازیافت شیمیایی برای تحقق اقتصاد چرخشی و کاهش آلودگی تأکید کرد و گفت: برآورد می‌شود سهم دفن و سوزاندن پسماندهای پلاستیکی در سال‌های ۲۰۴۰ تا ۲۰۶۰ کاهش و سهم بازیافت شیمیایی به ۴۵ درصد افزایش یابد.

ادامه »